Spencer Reid

[ S O C I A A L - O N H A N D I G ] Spencer is sociaal onhandig, niet dat hij niet durft praten met mensen in tegendeel zelfs, daar heeft hij geen problemen mee, dat mocht ook niet tijdens zijn tijd in de FBI. Waar hij wel last van heeft is dat hij zich vaak op iets fixeert en vanaf hij dan begint te praten, stopt hij niet. Zijn team moest hem dan ook altijd zeggen te zwijgen. Vaak begon hij gewoon een uitleg over iets op het verkeerde moment. Ook kan hij wel eens hebben dat hij onbewust van onderwerp veranderd. Spencer vertoont ook veel andere autistische neigingen.
[ E M O T I E S ] Spencer worstelt vaak met zijn eigen emoties. Van sommige weet hij niet zeker hoe hij ze moet tonen en of hij ze wel moet tonen. De helft van de tijd probeert hij de slechte dan ook te camoufleren voor de andere mensen, vaak met weinig succes. Als hij met iets worstelt dan valt het snel op te merken. Daarvoor moet je hem niet eens goed kennen.
[ T E C H N O F O O B ] Hij heeft zich nooit echt geïnteresseerd in al die technische snufjes. Hij heeft wel een gsm en een laptop maar dat waren maar twee simpele machientjes.
[ G E R M A P H O B I C ] Spencer heeft er last van maar wel maar in kleine maten. Het is niet zo dat hij overal vies van is, dat kranen met zijn ellebogen gaat dicht draaien. Echter heeft hij het er niet voor om vreemde aan te raken, hij zal dan ook niet snel iemand zijn hand schudden.
[ V R I E N D E L I J K ] Op zich in Spencer echt wel vriendelijk. Als hij wat doet bedoeld hij het meestal niet slecht en hij probeert ook vaak het goede in mensen te blijven zien, maar door zijn tijd bij de FBI is hij wel te weten gekomen dat er niets altijd een goed iets is in mensen.
[ A A R D I G ] Spencer is zeker geen gemeen persoon, iemand die geen slechte bedoelingen heeft maar soms is hij gewoon te aardig. Als je echt zijn vriend word en hij je echt gaat vertrouwen zal je veel van hem gedaan krijgen, wanneer je hem dan verraad zal hij enkel zeer kwaad zijn. Dan nog is het simpel om hem je te laten vergeven, je moet enkel maar de juiste woorden zien te gebruiken.
[ I N T E L L I G E N T ] Spencer is een genie met een IQ van 187. Zijn hele middelbare school had hij weten af te maken op een leeftijd van 12 jaar, nadien was hij verder gegaan met de hoge school. Enkel doordat hij zo intelligent is was hij op een leeftijd van 22 jaar bij de FBI toegelaten. Veel mensen daar namen hem echter niet serieus door zijn jonge leeftijd.

Spencer Reid was geboren op 9 oktober 1981 in Las Vegas, Naveda. Zijn ouders zijn William Reid, een advocaat, en Diana Reid, een voormalig professor in de 15e eeuwse literatuur. Diana is ook een paranoïde schizofreen , en ging uit haar medicatie tijdens haar zwangerschap. Reid en zijn moeder hebben een zeer hechte relatie, ondanks haar toestand. Op een leeftijd van vier jaar werd Spencer benaderd door een man tijdens het schaken in het park. Er was totaal niet gebeurd, hij had alleen met de man gepraat maar toch dacht Diana dat haar zoon in gevaar was en daardoor maakte ze plannen om te verhuizen. Maar enkele dagen nadien werd hun buurjongen sexueel misbruik en vervolgens vermoord. Achteraf was Diana getuigen van de moord op de dader. De vader van de buurjongen was de dader aan het doodknuppelen met een honkbal knuppel. Diana was hier getuigen van en kreeg ook bloed spatters op haar kleding. Toen ze terug thuis was verbrande William meteen haar kleding maar beide hadden ze niet door dat Spencer dit had gezien. Had gezien hoe bebloed dat de kleding van zijn moeder was. Enkele jaren later toen Spencer 10 jaar was verliet William zijn vrouw en zoon om ergens anders te gaan leven. Door Spencer zijn jonge leeftijd en zijn IQ was hij op de middelbare school vaak het slachtoffer van al de pesterijen. Zo heeft hij een bekend hoe hij vroeger was uitgekleed en was vastgebonden aan een doelpaal vlak voor al de leerlingen hun ogen. Niemand had echter de neiging om hem eraf te halen waardoor hij daar verschillende uren had gehangen. Zijn status op school veranderde echter toch de basketbal ploeg begon te winnen met hem als coach. Toen hij uiteindelijk 12 was had hij het middelbaar volledig afgerond. Toen hij achttien was geworden was hij zich er bewust van dat de toestand van zijn moeder was verergerd. Zo erg dat ze niet meer voor zichzelf kon zorgen. Spencer had dan besloten om haar in een instelling te steken en ze waren zijn moeder dan ook komen halen. Diana wou het niet en zei dat Sspencer het recht niet had om dit te doen maar hij was 18, dus had hij het recht wel. Zijn moeder zit nu nog steeds in dezelfde instelling en Spencer schrijft nog elke dag een brief, omdat hij zich schuldig voelt dat hij niet bij haar op bezoek kan gaan. Ook heeft hij nog steeds schrik dat hij dezelfde ziekte als zijn moeder zou gaan krijgen.

Zijn tijd bij de FBI was ook totaal niet vlekkeloos verlopen. Zo is hij enkele keren gegijzeld geweest en ook een keer gemarteld door Tobius, een man met 3 persoonlijkheden. Hij werd door hem gedwongen om te kiezen tussen drie families. Hij mocht kiezen welke twee families bleven leven, de andere zou sterven. Tijdens zijn marteling had hij ook een bijna dood ervaring gehad. De stoel waarop hij vastgebonden zat was achterover gevallen. De klap had ervoor gezorgd dat hij stikte. Op dat moment had Spencer geluk gehad dat Tobius hem toch kwam helpen. Doordat Tobius hem drugs toediende voor de pijn te verzachte, was hij nadien aan de drugs geraakt. Hij heeft er een hele tijd aan gezeten maar uiteindelijk was hij ervan af geraakt. Niet dat de drang volledig verdwenen is.
Zoals andere jongens had hij wel wat interesse in vrouwen, maar hij hield zich er nooit echt mee bezig. Toch had hij uiteindelijk iemand leren kennen. Dagelijks belde ze naar elkaar en schreven ze brieven, dit omdat ze elkaar in het echt niet konden zien. De vrouw waarmee hij communiceerde werd gestalkt en bedreigt. Een probleem maakte hij er niet van. Natuurlijk wou hij haar helpen met de stalker, maar het feit dat hij haar niet kon zien irriteerde hem niet zo hard. Ja, hij wou haar in het echt zien, en dat was uiteindelijk ook gelukt, enkel niet op de manier als hij verwacht had. Meave, de vrouw waar hij mee belde, was ontvoert. Ontvoert door een meisje die jaloers op haar was. Ze wou Spencer spreken dus was hij naar daar gegaan. Dat was de eerste en de laatste keer dat hij Meave levend gezien had. De ontvoerster had door haar eigen hoofd en dat van Meave geschoten.

Heel die gebeurtenis was maar enkele maanden gebeurt voor dat de wereld helemaal uit de hand liep. Mensen deden wat ze wouden. Er waren geen regels meer want iedereen kon doen waar ze zin in hadden. Het leek iedereen te veranderen, zelfs de leden van de FBI, sommige maakte er echt hun werk van om iedereen die iets verkeerds deed te straffen, anderen gingen zelf het slechte pad op. Iedereen behalve Spencer. Zelfs met zijn verstand wist hij niet wat hij eraan kon doen en ook al wou hij hier een einde maken, in zijn eentje ging het niet lukken. Daar was hij zeker van.