Ellie Williams

PERSONALITY
Ellie is nog jong, maar erg wijs. Ze is een stoer en zelfstandig meisje. Ze is brutaal, onbeleefd, sarcastisch, direct, onbeschoft en heeft een grote bek, maar iedereen weet dat ze een zachte plek heeft. Mensen zeggen vaak: 'what doesn't kill you makes you stronger', maar daar is ze het zelf niet mee eens. Alles dat ze heeft meegemaakt heeft ervoor gezorgd dat ze een bitter en soms grauw iemand is geworden dat nooit echt een normaal kind heeft kunnen zijn. Eigenlijk is ze een geboren leider, maar door haar leeftijd (en het feit dat ze nogal klein is) heeft ze daar nog niet echt gebruik van kunnen maken. Haar gevoel voor moraal en zelfgerechtigheid heeft ze te danken aan haar beide haar biologische ouders en pleegouders. Naïef is ze zeker niet, en het is lastig om haar vertrouwen te winnen. Ze houd zich soms bezig met de verkeerde zaken en de verkeerde mensen, maar dat doet ze allemaal voor een goed doel. Als ze oud genoeg is wil ze zich bij de rebellen voegen om de President af te zetten, wraak te nemen voor haar vader, en erachter komen door wie en waarom hij vermoord is.

HISTORY
Opgroeien is al lastig genoeg, maar opgroeien met twaalf broertjes en zusjes? Dat is geen makkelijke taak. Toen Ellie vier was overleden haar ouders in een auto-ongeluk. Ze kwam terecht bij een opvangtehuis in New York, aangezien ze geen nabije familie had om naar toe te gaan en ook geen peet-ouders. Daar leerde ze al gauw voor zichzelf te zorgen. Ze was een kind dat niet veel aandacht nodig had en er vaak in haar eentje op uit trok. Een beetje een jongensachtig meisje, onbeleefd en direct, maar wel met een goed stel hersens. Toen ze twaalf was kwam ze bij een pleeg-gezin terecht; Maria en Joel Williams. Joel werkte in het ziekenhuis en was een goede vriend van de President, die hij al sinds zijn tienerjaren kende. Maria was een hele simpele vrouw; maar wel met een goed gevoel voor humor. Het echtpaar had al een biologische zoon; Pat, maar Maria was na zijn geboorte onvruchtbaar geworden en daarom hadden ze de keuze gemaakt om een pleegkind in huis te nemen. Het was even wennen, maar daarna voelde Ellie zich eindelijk ergens thuis. Joel leek haar altijd goed te begrijpen en nam haar vaak mee op tripjes buiten New York (in tegenstelling tot Pat, die bleef liever de hele dag binnen). Ellie nam het vaak op voor haar pleegbroer, aangezien hij op school nogal gepest werd. Hij was nogal gay, en een beetje een tegenpool van Ellie, maar daarom mocht ze hem juist wel. Erg veel vrienden had ze niet, wel een paar, maar ze had geen 'BFF' zoals de rest van de meisjes in haar klas. Totdat ze Riley ontmoette. Riley hield ook meer van videogames dan van winkelen, was grappig en kon heel goed stemmen van bekende mensen na doen. Het kon niet anders dan dat Ellie goede vrienden met haar werd.

Ellie was veertien toen Joel werd vermoord. Nu had ze twee keer een vader moeten verliezen, en iets leek in haar te knappen, en ze werd grauwer en bitterder dan ze ooit was geweest.
Joel had afgesproken met de president voor een middag vissen op een rustige plek. Zo'n belangrijke man had soms behoefte aan normale vrienden, die hem ook als een normaal mens zagen. Maar om de een of andere reden is hij nooit teruggekomen. En Ellie wil er nog steeds achter komen wat er is gebeurd.

Er ging een jaar voorbij, en in dat jaar was de nieuwe 'President' aan de macht gekomen. Maar Ellie vond hem geen president. Ze vond hem een dictator, die via corruptie en moord zo hoog is gekomen. Ze probeerde om zich aan te melden bij groepen Rebellen, die zich tegen de President hadden gekeerd, maar ze vonden haar allemaal te jong. Het werd één grote chaos in New York, het leek wel alsof de hele stad in een ghetto was veranderd. Daarom was hulp overal hard nodig, en Ellie besloot om zich daar op te focussen; anderen helpen. Ze wist op een illegale manier medicijnen, eten, boeken en andere dingen naar mensen te brengen die het hard nodig hadden. En ze had voor zichzelf besloten dat als ze oud genoeg was, ze voor gerechtigheid zou zorgen. De nieuwe President had misschien gedacht het volk vrijheid te geven. Maar dit was geen vrijheid. New York was nu een gevangenis.